ΕΤΣΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!!
Πριν από μερικούς μήνες μία ελληνική και μία ιαπωνική εταιρεία είχαν συμφωνήσει να συνδιοργανώσουν κωπηλατικό αγώνα με πανηγυρικό χαρακτήρα στη λίμνη των Ιωαννίνων . Αμέσως άρχισε μία σκληρή και επίπονή προετοιμασία , μακριά απο τα φώτα της δημοσιότητας , αλλά με τα πιο σύγχρονα μέσα της τεχνολογίας και της αθλητιατρικής. Η νίκη ήταν υπόθεση γοήτρου και επιβεβαίωσης. Όταν ήρθε η μεγάλη μέρα και οι δύο ομάδες κατέβήκαν στον αγωνιστικό χώρο άριστα προετοιμασμένες και αποφασισμένες ν διεκδικήσουν την νίκη . Τα προγνωστικά ήταν αμφίρροπα και η ατμόσφαίρα στις εξέδρες ιδιαίτερα φορτισμένη.
Ωστόσο , η ιαπωνική λέμβος κέρδισε τον αγώνα με διαφορά ενός χιλιομέτρου από την ελληνική οκτάκωπο. Το γεγονός επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία της ελληνικής ομάδας. Όμως οι υπεύθυνοι δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Το ανώτερο μάνατζμεντ διακήρυξε την αποφασιστικότητά του να εντοπίσει και να εξαλείψει τα αίτια του απίστευτου διασυρμού. Συστάθηκε αμέσως ειδική ομάδα εργασίας να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους του προβλήματος και να προτείνει συγκεκριμένες και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις. Μετά από πολύμηνες διαβουλεύσεις το οδυνηρό συμπέρασμα ήταν ότι στην ιαπωνική λέμβο επτά αθλητές κωπηλατούσαν και μόνο ο όγδοος καθοδηγούσε τους υπόλοιπους, ενώ στην αντίστοιχη ελληνική οι επτά είχαν αναλάβει τον ρόλο του πηδαλιούχου και μόνο ο όγδοος κωπηλατούσε…
Χωρίς να χάσει καιρό το ανώτερο μάνατζμεντ απευθύνθηκε σε εταιρεία συμβούλών, η οποία και ανέλαβε να συντάξει υπόμνημα για την σημερινή δομή και μελλοντική αναδιοργάνωση της ομάδας από μηδενική βάση. Μετά από διαβουλεύσεις έξι μηνών και επένδυση πολλών εκατομμυρίων, οι σύμβουλοι απέδειξαν με συγκεκριμένα στοιχεία , που δεν επιδέχονταν διάψευση , ότι είναι υπεράριθμοι εκείνοι που καθοδηγούν και ελάχιστοι – άρα και ανεπαρκείς – εκείνοι που κωπηλατούν.
Για να αποφευχθεί νέος διασυρμός απέναντι στους Ιάπωνες, η δομή και λειτουργία της ομάδας άλλαξε εκ’ βάθρων. Τώρα πια στην ελληνική λέμβο συμμετείχαν τέσσερις πηδαλιούχοι , ένας διευθύνων πηδαλιούχος , ένας πηδαλιούχος επί τιμή, ένας επιβλέπων γενικών καθηκόντων και ένας κωπηλάτης. Ακόμα, θεσπίστηκε ειδικό σύστημα αξιολόγησης με βάση τα διεθνή πρότυπα και μεσοπρόθεσμο στόχο να διευρύνεται ο τομέας ευθύνης του πηδαλιούχου, ώστε να παρέχονται πρόσθετα κίνητρα για την άμεση δραστηριοποίησή του. Επιπλέον, δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στην ψυχολογική προετοιμασία, σύμφωνα με τις επιταγές του σύγχρονου μάνατζμεντ και επιρροές από την φιλοσοφία και κοσμοθεωρία την άπω Ανατολής, όπως αυτή αντανακλάται στην φράση – κλειδί:
«Επικεντρώσου στα ουσιώδη»!
Στην επόμενη συνάντηση η ιαπωνική οκτάκωπος κέρδισε τον αγώνα με διαφορά δύο χιλιομέτρων.
Αυτή την φορά το μάνατζμεντ δεν δίστασε να λάβει αποφασιστικά μέτρα. Ο κωπηλάτης απολύθηκε αμέσως λόγω ανεπάρκειας. Οι πηδαλιούχοι αποχώρησαν με τιμές για την προσφορά τους. Η οκτάκωπος πουλήθηκε σε τιμή ευκαιρίας. Οι προσυμφωνημένες επενδύσεις για την κατασκευή υπερσύγχρονης κωπηλατικής λέμβου , αλλά και για την πρόσληψη ταλαντούχων κωπηλατών, πάγωσαν μέχρι νεωτέρας , Τα χρήματα που εξοικομοιμήθηκαν μοιράστηκαν δίκαια ανάμεσα στα στελέχη του ανώτερου μάνατζμεντ, ενώ η εταιρεία συμβούλων έλαβε την διαβεβαίωση για συνέχιση της εποικοδομητικής συνεργασίας προς αμοιβαίο όφελος και των δύο πλευρών.
ΚΑΙ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007
ΠΕΡΙ ΗΓΕΣΙΑΣ
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Ίσως τελικά να αποτελεί εγγενή ευεργεσία.
Μπορεί πάλι να είναι επίκτητη κατάχτηση.
Ότι κι΄ αν είναι η διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, η χειραγώγησή τους , η έμπνευση και η κατεύθυνση τους αποτελεί αποστολή ευαίσθητη, απαιτητική , καίρια , σοβαρή όσο και επικύνδινη που ως αρτηριακή εξάρτηση τροφοδοτεί ζωοδοτικά σχηματισμούς κοινωνικούς , στρατιωτικούς ή επιχειρηματικούς. Ο ρόλος αναλαμβάνεται συχνότατα από χαρακτήρες συνήθως ανεπαρκείς και σπιθαμιαίους με ροπή στη φαυλότητα , την λεκτική αναπηρία , την αισθητική υποβάθμιση.
Είτε πρόκειται για αυτοκράτορα , διοικητή, διευθυντή , προϊστάμενο ή όπως αλλιώς η αυταρέσκεια προστάζει, η απαίτηση για έμπνευση , ανάδειξη και κινητοποίηση είναι η ίδια Το κάλεσμά του δεν θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη επιταγή, στερεότυπη υποχρέωση ή διεκπερεοτικό έναυσμα, αλλά αντίθετα κατεύθυνση οραματισμού και ποιοτικής διαφοροποίησης με θεμελιακή αφετηρία τον εκπορευόμενο σεβασμό που ακτινοβολεί η ύπαρξη από την φύση και την θέση της.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Αρχικά η ελληνική γλώσσα διαθέτοντας πολιτισμικό πλούτο και βάθος ( τουλάχιστον 3εκ. λήμματα) καθιστά τον καλό χρήστη της δυνάμει φιλόσοφο αλλά και πρόσωπο δηνιτικά ασκητικό , αφού ο κανόνας σκιαγραφεί πλαίσιο φτωχό και επικοινωνιακά παραπληγικό.
Όταν το στοιχείο λοιπόν της αποτελεσματικής και ενεργούς διαλεκτικής απουσιάζει, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα προσεγγίζει εμφατικά την ουτοπία.
Το μήνυμα όχι μόνο δεν λαμβάνεται αλλά ούτε καν αποστέλλεται. Πόσο μάλλον όταν αναζητήσουμε σε αυτήν την διαδικασία και συναισθηματικό περιεχόμενο.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Συνέχεια στην συστασιακή ολοκλήρωση του ηγέτη αποτελεί ο βαθμός συγκρότησης ψυχικής και πνευματικής.
Η απόδοση σεβασμού και δικαιοσύνης προϋποθέτει αναδραστικό σύστημα αυτοαξιολόηγησης σχεδόν αλάνθαστο. Προϊόν εργώδους , μακροχρόνιας και οδυνηρής διαδικασίας.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Η ισσόροπη ανάπτυξη όσο και αν αρθρώνεται ώς διαφιμηστική λεζάντα και κραυγή ηθικοπλασίας στο στόμα της πρωσοποποιημένης περιφερόμενης ασημαντότητας , αποτελεί ζητούμενο , στοιχείο αυταπάτης και φενακικής λογικής στην απόδοσή και υλοποίησηή της.
Πώς αλήθεια να επιβάλεις έναν άϋλο σχηματισμό αν δεν το έχεις ήδη οικοδομήσει μέσα σου , αν η πληρότητά σου υπολείπεται της στοιχειώδους και αν η ηθική σου κοινοβατεί αποπροσανατόλιστη?
Ελκυστική και απολαυστική η εξουσία , η επιρροή , η δύναμη αφροδισιακή και κοινωνικά αποδεκτή λατρεύεται ευλαβικά και γίνεται αντικείμενο νοσηρής διεκδίκησης από το «μεγάλη αγέλη».
Οι ηθικές χωρητικότητες όμως υπολείπονται σε διάσταση, επάρκεια, ‘ειδικό βάρος’ και βεληνεκές δημιουργώντας περιβάλλον τριτοκοσμικό , αλγεινό , αδιάφανο , πλαστό διανθισμένο με δυνατή ‘εσάνς’ αμοραλισμού.
¨Όταν μάλιστα σε αυτό πρωταγωνιστές είναι υπήκοοι , υφιστάμενοι , λογοδότες και κάθε είδους υποτελείς , τα παράγωγα στοιχειωθετούνται από ανάδειξη κατώτερων συναισθημάτων και ποιοτικών υποπολλαπλασίων.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
...χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία ,
εγώ κρατάω την ουσία κι΄ ονειρεύομαι......
Θεσσαλονίκη 22/9/2007
Ίσως τελικά να αποτελεί εγγενή ευεργεσία.
Μπορεί πάλι να είναι επίκτητη κατάχτηση.
Ότι κι΄ αν είναι η διαχείριση ανθρωπίνων πόρων, η χειραγώγησή τους , η έμπνευση και η κατεύθυνση τους αποτελεί αποστολή ευαίσθητη, απαιτητική , καίρια , σοβαρή όσο και επικύνδινη που ως αρτηριακή εξάρτηση τροφοδοτεί ζωοδοτικά σχηματισμούς κοινωνικούς , στρατιωτικούς ή επιχειρηματικούς. Ο ρόλος αναλαμβάνεται συχνότατα από χαρακτήρες συνήθως ανεπαρκείς και σπιθαμιαίους με ροπή στη φαυλότητα , την λεκτική αναπηρία , την αισθητική υποβάθμιση.
Είτε πρόκειται για αυτοκράτορα , διοικητή, διευθυντή , προϊστάμενο ή όπως αλλιώς η αυταρέσκεια προστάζει, η απαίτηση για έμπνευση , ανάδειξη και κινητοποίηση είναι η ίδια Το κάλεσμά του δεν θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη επιταγή, στερεότυπη υποχρέωση ή διεκπερεοτικό έναυσμα, αλλά αντίθετα κατεύθυνση οραματισμού και ποιοτικής διαφοροποίησης με θεμελιακή αφετηρία τον εκπορευόμενο σεβασμό που ακτινοβολεί η ύπαρξη από την φύση και την θέση της.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Αρχικά η ελληνική γλώσσα διαθέτοντας πολιτισμικό πλούτο και βάθος ( τουλάχιστον 3εκ. λήμματα) καθιστά τον καλό χρήστη της δυνάμει φιλόσοφο αλλά και πρόσωπο δηνιτικά ασκητικό , αφού ο κανόνας σκιαγραφεί πλαίσιο φτωχό και επικοινωνιακά παραπληγικό.
Όταν το στοιχείο λοιπόν της αποτελεσματικής και ενεργούς διαλεκτικής απουσιάζει, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα προσεγγίζει εμφατικά την ουτοπία.
Το μήνυμα όχι μόνο δεν λαμβάνεται αλλά ούτε καν αποστέλλεται. Πόσο μάλλον όταν αναζητήσουμε σε αυτήν την διαδικασία και συναισθηματικό περιεχόμενο.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Συνέχεια στην συστασιακή ολοκλήρωση του ηγέτη αποτελεί ο βαθμός συγκρότησης ψυχικής και πνευματικής.
Η απόδοση σεβασμού και δικαιοσύνης προϋποθέτει αναδραστικό σύστημα αυτοαξιολόηγησης σχεδόν αλάνθαστο. Προϊόν εργώδους , μακροχρόνιας και οδυνηρής διαδικασίας.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
Η ισσόροπη ανάπτυξη όσο και αν αρθρώνεται ώς διαφιμηστική λεζάντα και κραυγή ηθικοπλασίας στο στόμα της πρωσοποποιημένης περιφερόμενης ασημαντότητας , αποτελεί ζητούμενο , στοιχείο αυταπάτης και φενακικής λογικής στην απόδοσή και υλοποίησηή της.
Πώς αλήθεια να επιβάλεις έναν άϋλο σχηματισμό αν δεν το έχεις ήδη οικοδομήσει μέσα σου , αν η πληρότητά σου υπολείπεται της στοιχειώδους και αν η ηθική σου κοινοβατεί αποπροσανατόλιστη?
Ελκυστική και απολαυστική η εξουσία , η επιρροή , η δύναμη αφροδισιακή και κοινωνικά αποδεκτή λατρεύεται ευλαβικά και γίνεται αντικείμενο νοσηρής διεκδίκησης από το «μεγάλη αγέλη».
Οι ηθικές χωρητικότητες όμως υπολείπονται σε διάσταση, επάρκεια, ‘ειδικό βάρος’ και βεληνεκές δημιουργώντας περιβάλλον τριτοκοσμικό , αλγεινό , αδιάφανο , πλαστό διανθισμένο με δυνατή ‘εσάνς’ αμοραλισμού.
¨Όταν μάλιστα σε αυτό πρωταγωνιστές είναι υπήκοοι , υφιστάμενοι , λογοδότες και κάθε είδους υποτελείς , τα παράγωγα στοιχειωθετούνται από ανάδειξη κατώτερων συναισθημάτων και ποιοτικών υποπολλαπλασίων.
Δύσκολα πράγματα δηλαδή...
...χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία ,
εγώ κρατάω την ουσία κι΄ ονειρεύομαι......
Θεσσαλονίκη 22/9/2007
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007
ΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ ?
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΖΑΝ
.....Αλλά, κατεστραμένος άνθρωπος , τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος , να μπαλωθώ,
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ' αυτόν.
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ [1930]
.....Αλλά, κατεστραμένος άνθρωπος , τι φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος , να μπαλωθώ,
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ' αυτόν.
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ [1930]
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007
ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΛΛΩΝ
ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ
Κι αν δεν μπορεις να καμεις την ζωή σου οπως την θελεις,
τουτο προσπαθησε τουλαχιστον
οσο μπορεις: μην την εξευτελιζεις
μες την πολλή συναφεια του κοσμου,
μες τις πολλες κινήσεις και ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ [1913]
Κι αν δεν μπορεις να καμεις την ζωή σου οπως την θελεις,
τουτο προσπαθησε τουλαχιστον
οσο μπορεις: μην την εξευτελιζεις
μες την πολλή συναφεια του κοσμου,
μες τις πολλες κινήσεις και ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηγαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.
Κ. ΚΑΒΑΦΗΣ [1913]
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007
ΝΥΜΦΑΙΟ (ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ)
'' .....ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΕΛΙΩΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΖΕΑΝΑ , ΣΤΟ ΛΑΚΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΓΟΥΝΑΡΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟΙΒΑΓΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΠΛΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΧΑΡΑΔΡΕΣ.
Ο ΖΕΣΤΟΣ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΣ ΜΥΡΩΔΑΤΟΣ ΑΕΡΑΣ ΦΟΥΣΚΩΝΕ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ, ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕ ΑΛΜΑΤΑ, ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΞΥΕΣ, ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΤΙΣ ΓΥΡΩ ΠΛΑΓΙΕΣ ,ΕΣΚΑΖΑΝ ΔΕΙΛΑ - ΔΕΙΛΑ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΡΑΚΙΑ, ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΜΕ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΕΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, Σ΄ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΤΑΜΠΛΩ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.
ΣΕ ΛΙΓΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΕΣΤΟ ΑΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΠΟΥ ΦΥΣΟΥΣΕ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΓΥΡΩ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ, ΘΑ ΠΛΥΜΜΥΡΙΖΕ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΚΙΤΡΙΝΑ, ΚΟΚΚΙΝΑ, ΜΩΒ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΛΕΚΑΝ ΑΘΟΡΥΒΑ ΣΕ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΧΑΛΙ ΤΑ ΛΙΝΑΡΙΑ, ΤΟ ΚΟΥΡΙ, ΤΗΝ ΚΟΣΤΑ, ΤΗΝ ΤΖΕΑΝΑ, ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΜΑΣ.
Ο ΚΟΥΚΟΣ ΘΑ ΛΑΛΟΥΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΥΚΟΛΑΛΟ ΑΗΔΟΝΙ ΘΑ ΣΚΟΡΠΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΟΥΣ ΜΕΛΩΔΙΚΟΥΣ ΛΑΡΥΓΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ....''
Ο ΝΕΒΕΣΚΙΩΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΚΟΥΜΠΑ ΤΑ ΜΥΧΙΑ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.
ΑΚΡΙΒΩΣ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΜΕΝΗ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ , ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ , ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ , ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΡΑΒΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ .
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΧΩΜΑ, Η ΨΥΧΗ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ 'ΕΙΝΑΙ' ΤΟΥ, ΓΑΛΥΝΕΥΕΙ, ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΄ΑΥΤΟΝ΄ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ , ΤΟ ΜΥΡΙΣΕ , ΤΟ ΑΓΓΙΞΕ,ΤΟ ΑΙΣΤΑΝΘΗΚΕ .
ΣΤΟ ΘΕΟΔΩΡΙ ΟΠΩΣ ΙΣΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ Η (ΝΕΒΕΣΚΑ Η΄ΝΥΜΦΑΙΟ) ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ , ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΕΙ ΤΟ ΤΟΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ.
Ο ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΘΑ ΜΥΡΙΣΕΙ ΘΥΜΑΡΙ, ΡΥΓΑΝΗ, ΔΥΟΣΜΟ, ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙ, ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΜΟΥ , ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΤΑΔΟΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ Η΄ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ, ΤΗΝ ΒΙΩΣΑΝ, ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ (ΟΣΑ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ)
2/8/1997 ΝΥΜΦΑΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Ο ΖΕΣΤΟΣ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟΣ ΜΥΡΩΔΑΤΟΣ ΑΕΡΑΣ ΦΟΥΣΚΩΝΕ ΤΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ ΤΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ, ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕ ΑΛΜΑΤΑ, ΑΝΕΒΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΞΥΕΣ, ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΤΙΣ ΓΥΡΩ ΠΛΑΓΙΕΣ ,ΕΣΚΑΖΑΝ ΔΕΙΛΑ - ΔΕΙΛΑ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΡΑΚΙΑ, ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΜΕ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΕΝΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, Σ΄ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΤΑΜΠΛΩ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.
ΣΕ ΛΙΓΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΕΣΤΟ ΑΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΠΟΥ ΦΥΣΟΥΣΕ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΓΥΡΩ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ, ΘΑ ΠΛΥΜΜΥΡΙΖΕ ΑΠΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΚΙΤΡΙΝΑ, ΚΟΚΚΙΝΑ, ΜΩΒ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΛΕΚΑΝ ΑΘΟΡΥΒΑ ΣΕ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΧΑΛΙ ΤΑ ΛΙΝΑΡΙΑ, ΤΟ ΚΟΥΡΙ, ΤΗΝ ΚΟΣΤΑ, ΤΗΝ ΤΖΕΑΝΑ, ΤΑ ΛΕΙΒΑΔΙΑ ΜΑΣ.
Ο ΚΟΥΚΟΣ ΘΑ ΛΑΛΟΥΣΕ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΥΚΟΛΑΛΟ ΑΗΔΟΝΙ ΘΑ ΣΚΟΡΠΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΟΥΣ ΝΥΧΤΙΑΤΙΚΟΥΣ ΜΕΛΩΔΙΚΟΥΣ ΛΑΡΥΓΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ....''
Ο ΝΕΒΕΣΚΙΩΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΚΟΥΜΠΑ ΤΑ ΜΥΧΙΑ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.
ΑΚΡΙΒΩΣ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΜΕΝΗ ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ , ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ , ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ , ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΡΑΒΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ .
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΧΩΜΑ, Η ΨΥΧΗ, Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ. ΕΚΕΙ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΟ 'ΕΙΝΑΙ' ΤΟΥ, ΓΑΛΥΝΕΥΕΙ, ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΄ΑΥΤΟΝ΄ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ , ΤΟ ΜΥΡΙΣΕ , ΤΟ ΑΓΓΙΞΕ,ΤΟ ΑΙΣΤΑΝΘΗΚΕ .
ΣΤΟ ΘΕΟΔΩΡΙ ΟΠΩΣ ΙΣΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ Η (ΝΕΒΕΣΚΑ Η΄ΝΥΜΦΑΙΟ) ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ , ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΕΙ ΤΟ ΤΟΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ.
Ο ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΘΑ ΜΥΡΙΣΕΙ ΘΥΜΑΡΙ, ΡΥΓΑΝΗ, ΔΥΟΣΜΟ, ΓΛΥΚΑΝΙΣΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙ, ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΜΟΥ , ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΤΑΔΟΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΝ Η΄ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ, ΤΗΝ ΒΙΩΣΑΝ, ΤΗΝ ΕΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ (ΟΣΑ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΣΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΖΩΝΤΑΝΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ)
2/8/1997 ΝΥΜΦΑΙΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007
Παιδεία" δεν θα πει ακριβώς, διάβασμα , μελέτη, κατοχή γνώσεων και δεξιοτήτων. Παιδεία σημαίνει ποιοτικό μετασχηματισμό συνειδήσεων. Γι' αυτό η παιδεία είναι κάτι ευρύτερο απο την εκπαίδευση. Η Εκπαίδευση καθιστά ικανό τον εκπαιδευόμενο να ανιμετωπίσει τις βιοτικές του ανάγκες. Δεν μπορεί όμως να σταματήσει εδώ. Πρέπει να προχωρήσει προς την παιδεία του ανθρώπου. Η εκπαίδευση διδάσκει τον άνθρωπο τις επιμέρους αντικειμενικές 'αλήθειες' των επιστημών. Οι οποίες υπάρχουν και χωρίς αυτόν. Η Παιδεία αποκαλύπτει στον άνθρωπο την ' Αλήθεια΄ του. Η οποία δεν υπάρχει χωρίς τον άνθρωπο και συνίσταται σε ένα ποιοτικό ευγενισμό της ζωής του - στην εγκαθίδρυση ενός συστήματος αξιών που προικίζουν με ένα βαθύ νόημα τη ζωή του, τη μοίρα του και την παρουσία του στον κόσμο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
