Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2007

ΕΚΛΥΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

ΕΚΛΥΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Αγαπημένη/ε φίλη/ε

Οφείλω να σημειώσω στο τελευταίο σου σχόλιο ότι δεν ανήκω σε οργανώσεις μήτε σε κάθε είδους σέχτες, φατρίες, συντεχνίες, ιδιαίτερα όταν αυτές συγκροτούνται από τυχαίους εξωνημένους.
Αντίθετα στρατεύομαι πίσω από οργανωμένες προσπάθειες, που, γαργαλούν τις νευρικές απολήξεις του κοινωνικού φρονήματος, καλλιεργούν ελπίδα, και διεγείρουν αντανακλαστικά ιδεολογικού εκσυγχρονισμού.

Έχεις δίκιο να ρωτάς τι κάνω εγώ για την οργάνωση. Αυτό σημαίνει αρχικά ότι δεν κατανόησες – ίσως απλώς ανέγνωσες – τις απόψεις μου. Το δε σχόλιό σου έτσι όπως τέθηκε, αφεαυτού του αποτελεί εχέγγυο υπολειπόμενου νοητικού περιθωρίου, κάτι που καθιστά το άτομο ‘εν δυνάμει’ desperado.

Να θυμηθώ την επόμενη φορά που θα σου απαντήσω, να το κάνω με γλαφυρούς εικονογραφημένους και πρώιμους αλφαβητικούς όρους, με χαρακτήρες μεγάλους και αραιογραμμένους μήπως και εξαντλήσω τις δυνατότητες της σύγχρονης διαλεκτικής, σε μία προσπάθεια επικοινωνίας μαζί σου – Αν και αυτή η μάταιη προσπάθεια δεν είναι κοντά στην λογική και τις προθέσεις μου –

Θα σου απαντήσω λοιπόν ότι: Ναι κάτι κάνω για την οργάνωσή σου.
Προβάρω το καλύτερο και ακριβότερο κουστούμι μου προκειμένου να παρευρεθώ στην κηδεία της.
Εκεί που ‘ συντετριμμένοι’ – όπως και στην περίπτωση της πυρκαγιάς- θα βρίσκεστε όλοι εσείς οι «πρώτου βαθμού συγγενείς» της.
Στην αποθέωση της υποκρισίας. Ιλαροτραγικές φιγούρες, αφόρητη, δύσοσμη, καμαρίλα. Ομολογώ ότι τα καταφέρατε περίφημα αφού η περιφερόμενη ασημαντότητά σας έφερε τελικά αποτέλεσμα, εργαστήκατε με επίμονη σταθερότητα και αξιομνημόνευτη ευσυνειδησία ώστε να προετοιμάσετε σχολαστικά την σεμνή τελετή.
Διαπρύσιοι μίας ευγονικής όπου όλοι οι άλλοι διαφορετικοί αποτελούν μιγάδες που μολύνουν τα φίλτρα του συστήματος ανανέωσης του αρείου αίματός σας.
Αυτή είναι η δική σας αξία.


“….το λάθος δεν είναι στους άλλους
το λάθος είναι μέσα σου,
εκεί που δεν το γύρεψες ποτέ…”


Χαιρετισμούς, στα παιδιά (αυτά δεν φταίνε σε τίποτα )


Α.Π.
Θεσσαλονίκη 19/10/2007

1 σχόλιο:

afeaa είπε...

Λυπάμαι που δεν ανταποκρίνομαιστο υπέροχο επίπεδο της διαλεκτικής σου. Λυπάμαι επίσης που δεν έχω δυστυχώς την ικανότητα να κατανοήσω τις απόψεις σου. Σε αυτό τον κόσμο υπαρχουμε καλώς η κακώς και εμείς με ...χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης. Έχουμε όμως πίστη, υπομονή και διάθεση να πολεμήσουμε για να αλλάξουμε ότι δεν μας αρέσει αντί να παρευρισκόμαστε υποκριτές και Φαρισαίοι, ιλαροτραγικές δύσοσμες φιγούρες στην κηδεία της οργάνωσης.
Με τη ευκαιρία αν σε ενδιαφέρει μπορώ να σου συστήσω κάποιον ψυχαναλητή μήπως και καταφέρεις και ερμηνεύσεις την ψυχοσύνθεσή σου και αποβάλεις την εσωτερική σου φόρτιση.
Πώς ήταν αλήθεια τα παιδικά σου χρόνια;